Donderdag 21 mei werd in Boulogne de trossen los gegooid om 0900, om aan een "rustige" vaardag te beginnen.
Eerste hindernis in de havengeul: "TRANSMANCHEFERRIES " had een stagair ingehuurd om hun ferryboot uit Brighton in Boulogne aan te leggen...het licht om uit te varen bleef bijna een uur op rood vooraleer dat schip binnengelopen was en uiteindelijk aangemeerd.
Eénmaal op zee was de "speed" alweer nul maar dankzij de stroming liepen we nog 2 knopen.
Tijd om wat anders aan de haak te slaan.
Het visgerei werd voorbereid nadat eerst bij Boulognese vissers vastgesteld was dat zij exact hetzelde materiaal gebruikten voor deze wateren. Onze vissers vonden dat maar afkijkers.
De eerste pogingen bleven zonder resultaat. Het was de bedoeling om te vissen doch niet écht te vangen...maar al snel gebeurde het...BEET!
De eerste vangst was een dode pladijs, reeds ontdaan van het gros van zijn schubben.
"ONGELOOFLIJK!" zegden de vissers, hoe bestaat het dat je een dode pladijs aan de lijn kunt krijgen?
De zeilers opperden dat de pladijs waarschijnlijk het lood van de werplijn op zijn kop moest gekregen hebben.
Doch de wakkere vissers vroegen zich af hoe hij dan nog kon bijten?
Doch de wakkere vissers vroegen zich af hoe hij dan nog kon bijten?
Na het misterie van de pladijs werd de volharding van de vissers beloond.
Plots riep er één "ja, kem beet!!"
En waarlijk, daar zat een grote Makreel aan de haak.
De vissers waren verbaasd dat deze vis wél nog leefde en gingen prompt op zoek naar de methode om de makreel om te brengen.
Een tik met een lege fles, dan een volle fles, en...uiteindelijk voldeed de houten tap nog best.
Sommige zeilers waren geschokt door deze moord...bij Cap Gris-Nez.
Toen volgde vangst na vangst met als hoogtepunt een trio van Makreel op één lijn.
Als bij wonder begon toen de wind op te steken en werden vis en visgerei geruild voor vallen en winches. De rest van de dag verliep voorspoedig en de kust van CAp Gris-Nez tot Oostende gleed gestadig voorbij.
Het werd nog een super zeildag, met 2 heerlijke zeebuffetjes en versnaperingen tussendoor, tot en met de zonsondergang en uitzicht op de verlichte skyline, werd Oostende op zeil binnengelopen om 22:30.
We liggen 3-dik in het Motgomery-dok en dat valt dan nog mee tegenover sommige andere steigers...
De haven ligt eivol met Hollanders.
Onze buren vertrekken om 08:00.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten